1 op de 6 Nederlandse spaareuro’s staat vast op een spaardeposito

Historisch gezien laat het aandeel spaargeld op spaardeposito’s een opvallende stabiliteit zien. De afgelopen jaren schommelde het percentage constant tussen de 16% en 17%. 

Zo stond er eind 2024 circa € 487 miljard op Nederlandse spaarrekeningen, waarvan € 80 miljard op deposito’s, wat eveneens neerkomt op ongeveer 16%. 

In 2022 lag dit aandeel ook rond de 17%. Er is dus, ondanks een stijgend totaalbedrag aan spaargeld en stijgende spaarrentes, nauwelijks een verschuiving in de voorkeur voor spaardeposito’s ten opzichte van direct opvraagbaar sparen.

Deze structurele verdeling lijkt te worden verklaard door de voorkeur van veel Nederlandse huishoudens voor flexibiliteit en directe toegang tot hun spaartegoeden. 

Hoewel spaardeposito’s doorgaans een hogere (en vaste) rente bieden, kiezen de meeste Nederlanders er dus voor om het merendeel van hun spaargeld vrij opneembaar aan te houden.

Voor wie het niet bezwaarlijk vindt om een deel van het spaargeld tijdelijk vast te zetten, kan een spaardeposito nog steeds een zinvolle keuze zijn. De rentes zijn immers hoger dan op vrij opneembare spaartegoeden en staan bovendien vast gedurende de looptijd. Daardoor weet je precies hoeveel rente je kunt verwachten en wanneer deze uitgekeerd wordt.

Het is echter raadzaam om altijd eerst een voldoende financiële buffer aan te houden op een direct opvraagbare rekening, voordat er vaste verplichtingen worden aangegaan. 

Om toch flexibiliteit te houden, kan een depositoladder mogelijk interessant zijn. Hierbij zet je je spaargeld vast op deposito’s met verschillende looptijden, zodat er periodiek geld vrijkomt dat vervolgens weer op elke gewenste manier ingezet kan worden: vrij opneembaar sparen, opnieuw op een spaardeposito zetten, uitgeven of bijvoorbeeld beleggen.