Met één van de kortste gemiddelde werkweken in Europa en een hoge productiviteit lijkt Nederland een voorbeeld te vormen van hoe minder uren werken hand in hand kan gaan met een sterke economie. Toch brengt deze trend ook uitdagingen met zich mee, zoals genderongelijkheid en arbeidskrapte.
Home > Nieuws > Nederlanders verschuiven stilletjes naar vierdaagse werkweek
Door: Nicole van Roekel - 28 augustus 2025
Nederlanders werken , het, en velen kiezen voor een vierdaagse werkweek, vooral via parttime banen.
Ondanks kortere werkuren blijft Nederland economisch sterk door hoge productiviteit en een hoge arbeidsparticipatie.
De verschuiving heeft echter nog opgeleverd en leidt tot, vooral in sectoren als .
De omslag naar minder werkuren begon vooral met de toename van parttime werkende vrouwen vanaf de jaren ‘80. Dit resulteerde in het zogenaamde ‘anderhalfverdienersmodel’, waarbij één partner fulltime werkt en de ander parttime.
Dit werd fiscaal en sociaal gestimuleerd, waardoor de vierdaagse werkweek steeds vaker voorkomt. Ook mannen kiezen steeds vaker voor minder dagen werken, vooral als zij jonge kinderen hebben.
Een vierdaagse werkweek is in Nederland inmiddels zeer gebruikelijk geworden. Dit leidt tot een gemiddelde van 32,1 uur werken per week, aanzienlijk minder dan landen als het Verenigd Koninkrijk (zo’n 37 uur) en de Verenigde Staten (bijna 40 uur).
Ondanks de kortere werkuren scoort Nederland hoog qua economische output per hoofd van de bevolking binnen de EU. Dit komt door de combinatie van hoge arbeidsproductiviteit per uur en een sterke arbeidsparticipatie van 82% onder de werkzame leeftijdsgroep. Nederland laat daarmee landen als het VK (75%), de VS (72%) en Frankrijk (69%) achter zich.
Opvallend is dat vrouwen een hoog arbeidsaanbod hebben, ondanks het relatief lage aantal werkuren per persoon.
Het Nederlandse model laat zien dat een kortere werkweek niet automatisch betekent dat de economie erbij inschiet. Het is een voorbeeld van hoe werk flexibel en efficiënt verdeeld kan worden, met behoud van welvaart.
Toch kent het model ook zijn beperkingen. Er blijft een grote kloof in werkuren en carrièremogelijkheden tussen mannen en vrouwen. De meeste parttime werkers zijn vrouwen, wat hen ongunstig kan beïnvloeden in hun loopbaanontwikkeling; slechts 27% van leidinggevenden is vrouw, één van de laagste percentages in Europa, blijkt uit een OECD-rapport uit 2019.
Daarnaast kampt de Nederlandse arbeidsmarkt met tekorten, vooral in onderwijs en zorg. Dit komt deels doordat korte werkweken zorgen voor minder beschikbaarheid en daarmee complexere rooster- en opvangoplossingen voor gezinnen. Dit leidt tot een vicieuze cirkel waarin krapte de flexibiliteit voor ouders beperkt.
De Nederlandse ervaring leert dat een vierdaagse werkweek zowel voordelen als beperkingen kent. Het laat zien dat minder werken mogelijk is zonder economische achteruitgang, mits gecombineerd met hoge productiviteit en hoge participatie. Tegelijkertijd vraagt het om goede oplossingen voor gelijke kansen en arbeidsmarktknelpunten.